Bu turnuva çok şey kattı bana, çok şey öğretti Milli takım... En önemlisi de bu oyunla aşk tazelemem oldu galiba. Bu son maçta çok iyi geldi, Hırvat maçında bitirmiştim ben işi, önemi yoktu Almanya maçının ama Milli takım yine şaşırttı, bu sefer tam görmek istediğim şekilde, güzel oyun ile hemde. Terim'e çok saydım sövdüm ama yine kendini sevdirtti. İyi oynayarak elenmek falan da hiç üzmedi. Fransa, İtalya, Yunanistan, İsviçre, İsveç vs. gibi lanet bir takım olmadık, Hollanda gibi golü yedikten sonra oyuncusundan teknik direktörüne şapşallaşmadık, İspanya gibi 55 tane pas yapabildikten sonra hücum etmekten korkmadık. Oyunu en güzel haliyle gördük, kötü oynasakta eksiklerimiz olsada ''heyecanı'' en güzel şekilde yaşadık, Hırvat öne geçtikten sonra sevinmekten kaybederken, Yunan yedikten sonra çaresiz kalırken, Portekizi İspanyol'u yatmayı seçerken biz güzel gözükeni yaptık belki istemeden belki elden sadece o geldiğinden ama iyi olanı yaptık. Başkası nası görür, ne kadar hatırlar bilmem ama bize çok şey öğretti bu Milli takım.Kendi adıma çok çok teşekkür ederim yavaş yavaş olsa da ofansif oynadığımız için, kötü oynasak, hakim olamasakta o geri dönüşler için, Portekiz hariç yaşadığım heyecan için. Böyle oynayalım Almanya şampiyon olsun, Sabri o çalımı yapsın Lahm maçın adamı olsun, Kazım böyle rahat oynasın, direkleri dövsün Almanya tek forvet oynasın hep kazansın, fark yapmaz...
Futbolun namusunu temizledik.
No comments:
Post a Comment